Karailik, esasları 8. yüzyılda Irak’ta şekillenen bir Yahudi mezhebidir. Bu mezhebin en karakteristik özelliği, Yahudi sözlü geleneğini reddetmesi ve inanç ilkelerini yalnızca Tevrat’a dayandırmasıdır. Bu yönüyle Yahudiliğin Rabbani kanadına muhalif akımı temsil eden Karailik, göçlerle birçok coğrafyaya dağılmıştır. Karailik, Talmud karşıtı bir akım olarak ortaya çıkan ve yalnızca Tevrat hükümlerini ve Yahudiliğin ana din kitabı olan Tora Yazıtları'nı esas almalarından ve bazı dini gelenek-göreneklere uymadıklarını belirtmelerinden dolayı diğer Yahudi mezhepleri tarafından dışlanmış bir mezhep olarak görülmektedirler. Yahudiliğin Rabbani koluna muhalif şekilde sözlü geleneği reddeden bu mezhebin doğuşu ve yayılışı ile ilgili muhtelif görüşler bulunmaktadır. Bununla birlikte inanç esasları haricinde Karailiğin, Rabbani Yahudiliğinden farklı olduğu birçok husus vardır. Takvim sistemi ve buna bağlı olarak bayram ve kutsal günlerin tarihi Rabbanilerden farklıdır. Şabat kuralları daha katı şekilde uygulanır. Ateş yakılmaması ile ilgili Şabat yasağı cuma gününden başlatılır, ayrıca cumartesi günü ibadet haricinde dışarı çıkılmaz. Evlilik üzerine kaideler ise çok daha serttir. Tevrat’ta zikredilen akrabalarla evlenilmediği gibi, “rikkub” olarak adlandırılan düzen ile evlilik yasakları genişletilmiştir. İbadet esasları da Rabbanilerle benzerlik göstermez. Sabah ve akşam olmak üzere günde iki defa ibadet yapılır; oruç ve zekat için de ayrılıklar söz konusudur. Tevrat kıraat edileceği veya sinagoga girileceği zaman, ellerin ve ayakların yıkanması, ibadethaneye girerken ayakkabının çıkarılması şeklindeki temizlik kuralları, yine Rabbanilerle kıyaslandığında farklı uygulamaların geçerli olduğunu göstermektedir.